Δευτέρα, Οκτωβρίου 31, 2016

Ταλέντο. Από κούνια.

ΠΟΙΟ ΓΚΟΛ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ; Η ΚΟΥΡΣΑ ΤΗΣ ΑΙΩΝΙΟΤΗΤΟΣ!

Η κουβέντα μου, με την ευκαιρία ότι σήμερα έχει γενέθλια ο Ντιέγκο Μαραντόνα, που γεννήθηκε 30 Οκτωβρίου, το 1960, είναι πως τούτο το αλητόπαιδο είχε ψυχή. Έτσι απλά. Νταηλίκι, μαγκιά, τσαμπουκά, θα το έλεγαν οι νεοέλληνες. Σθένος οι αρχαίοι πατριώτες.

Καλό το ταλέντο, όμως δεν είναι αυτό που ορίζει το χαρακτήρα σου. Και την όποια προσφορά σου. Ο Μαραντόνα γεννήθηκε ποδοσφαιριστής. Ταλέντο να φάνε και οι κότες. Παικταράς. Ηγετικός. Πολεμικός αρχηγός. Τα είχε βαρειά και ασήκωτα. Αλητόπαιδο, όμως. Και ναρκομανής.

Όλα ήταν γραμμένα για να γίνει βασιληάς. Μοναδικός. Έξω από το γήπεδο ήταν λίγος, όμως. Ποδοσφαιριστής σύμβολο, έμβλημα. Επαναστάτης. Στην προσωπική του ζωή εύκολος. Μικρός. Ασθενικός, με την έννοια του ατόμου των...ελαφρών αντιστάσεων.

Το όνομα Μαραντόνα, όσο εμείς θα ζούμε τουλάχιστον, δεν πρόκειται ποτέ να ξεχαστεί. Να σβηστεί. Λένε για το γκολ του αιώνα, που το έκανε στο ματς με την Αγγλία, στο μουντιάλ του 1986. Ντροπή. Ποιο γκολ; Το γκολ ήταν η κατάληξη, το μεγαλειώδες τελείωμα μιας ονειρικής προσπάθειας της αιωνιότητας που ξεκίνησε αυτός, μόνος του, από το μηδέν και την έφθασε μέχρι το βρετανικό δίχτυ.

Ταλέντο. Από κούνια. Δεν είναι της σχολής, προϊόν ακαδημίας και τμήματος υποδομής. Οι κασέτες με φάσεις που ο Μαραντόνα ενορχηστρώνει στο γήπεδο ως μαέστρος και παίζει ως σολίστας, άλλοτε το βιολί κι άλλοτε στο τούμπανο του πολέμου, αποτελούν ύλη διδακτέα στις ποδοσφαιρικές σχολές.