Ο μέρμηγκας !!!

Σαν τον μέρμηγκα του Λοϊζου υπερηφανεύεται ότι είναι ο πιο σοφός σ’ ολόκληρο τ’ ασκέρι. Κι επειδή τα μικρά ΤΟΥ τα μερμηγκάκια χειροκροτάνε με ενθουσιασμό, πιστεύει ότι στ’ αλήθεια είναι. Το πρόβλημα, όμως, είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι φαίνεται. Βλέπετε,αυτός ο μέρμηγκας – μέσα σ’ όλα τ’ άλλα – είναι και κουφός. Που σημαίνει ότι είναι κλεισμένος στον δικό του κόσμο, αυτόν που έχει φτιάξει στο μυαλό του, και δεν μπορεί ν’ ακούσει κανέναν απ’ έξω, κανέναν από όλους όσοι του φωνάζουν πως τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα νομίζει.
Λέει ότι ξέρει, αλλά όποιος γνωρίζει έστω ελάχιστα από δομή, οργάνωση και λειτουργία στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, γελάει. Κι όποιου η καρδιά χτυπάει για την ΑΕΛ, γελάει και κλαίει μαζί για το κατάντημα.
Αν ο μέρμηγκας γνώριζε, δεν θα άλλαζε κάθε λίγο και λιγάκι προπονητές, δεν θα επενέβαινε απροκάλυπτα στη δουλειά τους, δεν θα τους αμφισβητούσε από την πρώτη μέρα, δεν θα ευτέλιζε τον ρόλο τους, δεν θα άνοιγε την πόρτα σ’ ένα«βοηθό» με τόσο χαμηλό βαθμό προπονητικής επάρκειας και με ύφος και ήθος που προσβάλλουν τη φυσιογνωμία της ΑΕΛ.
Αν γνώριζε, δεν θα πόνταρε στην ανικανότητα των άλλων για να σώσει την παρτίδα, δεν θα βάφτιζε ποιοτικό ένα μέτριας ποιότητας έμψυχο υλικό, δεν θα προσπαθούσε να τη βγάλει στο τζάμπα πιστεύοντας – με την κοντόφθαλμη λογική του – ότι έτσι κερδίζει.
Αν γνώριζε, δεν θα ανέθετε τη «λειτουργία» των τμημάτων υποδομής σε ερασιτέχνες, που δεν γνωρίζουν τα βασικά. Δεν θα εμπιστευόταν το μέλλον μικρών παιδιών σε ανθρώπους που – με μια-δυο εξαιρέσεις – δεν είναι παιδαγωγοί,  γνώστες του αντικειμένου και επιστημονικά κατηρτισμένοι, ούτε θα επέτρεπε σε ανεύθυνους-υπευθύνους να απευθύνονται σε 15χρονα με ανοίκειο τρόπο.
Αν γνώριζε στ’ αλήθεια το ποδόσφαιρο, δεν θα χρησιμοποιούσε ένα αποτέλεσμα για να δικαιώσει στο μυαλό του την αλλοπρόσαλλη διαχείρισή του και να αυτοπαραμυθιαστεί.
Αν γνώριζε ποια ομάδα εκπροσωπεί δεν θα την καταντούσε μαγαζάκι, βεβηλώνοντας την ιστορία και καταπατώντας την υπερηφάνεια της, ούτε θα τη διέσυρε με τη συμπεριφορά του.
Αν γνώριζε τι σημαίνει ΑΕΛ, δεν θα απειλούσε έναν κόσμο που κάποτε επαναστάτησε και νίκησε το κατεστημένο, ούτε θα τον περιέπαιζε συναισθηματικά με επικοινωνιακές φούσκες και ήξεις-αφήξεις, για να καταντήσει – εν τέλει – ο ίδιος αναξιόπιστος.
Αν γνώριζε, θα είχε μακροπρόθεσμο σχέδιο και συγκεκριμένο πλάνο, θα εμπιστευόταν συνεργάτες, θα πόνταρε στις γνώσεις τους, θα μάθαινε από αυτούς, θα έχτιζε ρόστερ με κίνητρα και δυνατότητες εξέλιξης, θα επεδίωκε να έχει στην ομάδα του προσωπικότητες, θα πίστευε σε έννοιες όπως η συνέπεια, η διάρκεια και η σταθερότητα, θα έδινε αληθινή υπόσταση σε όλους τους τομείς λειτουργίας της ομάδας, το ΔΣ δεν θα ήταν διακοσμητικό, θα κατανοούσε τη διαφορετικότητά της  ΑΕΛ και θα προσπαθούσε να την προασπίσει.
Όμως, δεν γνωρίζει κι αυτό τον καθιστά ακατάλληλο και επικίνδυνο. Δεν έχει σημασία αν υπάρχουν δυο, τρία, πέντε άξια στελέχη, δεν έχει σημασία αν έρθει ο καλύτερος προπονητής του κόσμου. Η «λογική» του μέρμηγκα σκεπάζει τα πάντα, κατασκευάζει εχθρούς, δημιουργεί άλλοθι, ξεβράζει όποιον δεν συμφωνεί μαζί του και συνθλίβει οποιαδήποτε πρωτοβουλία για δυο-τρεις κινήσεις της προκοπής.
Δεν γνωρίζει και ούτε θέλει να μάθει. Γιατί ο μέρμηγκας δεν βλέπει μακριά. Οριοθετεί τη σχέση του με την ομάδα σε ευκαιριακή βάση. Δεν τον ενδιαφέρει να λειτουργήσει μακροπρόθεσμα. Δεν πιστεύει στη δημιουργία. Τον νοιάζει μόνο ό,τι τρέφει το υπερεγώ του και εξυπηρετεί το εφήμερο. Το είπε, άλλωστε, πολλές φορές στο παρελθόν με έμμεσο τρόπο και πρόσφατα εντελώς κατάμουτρα.
Δεν είναι ψεύτης, όταν ισχυρίζεται ότι δεν εκστόμισε κάτι, ενώ αναμφισβήτητα πειστήρια τον διαψεύδουν οικτρά. Στον δικό του κόσμο αλήθεια δεν είναι η κοινώς αποδεκτή πραγματικότητα. Αλήθεια είναι αυτό που ο ίδιος έχει πείσει τον εαυτό του ότι είναι αλήθεια. Γιατί έτσι τον συμφέρει, γιατί έτσι νιώθει καλά και γιατί ίσως δεν έχει τα κότσια να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα. Γιατί πιστεύει ότι είναι ο πιο σοφός μέρμηγκας, άρα ό,τι κι αν πει οι άλλοι υποχρεωτικά θα τον πιστέψουν. Ακόμη κι αν δεν είναι αλήθεια.
Το τέλος του μέρμηγκα, αλλά – δυστυχώς – και της ομάδας είναι προδιαγεγραμμένο. Μια ΑΕΛ χωρίς δομή, υποδομή και στοιχειώδη λειτουργία – που κρατιέται με το ζόρι χάρη στην ικανότητα και το φιλότιμο των λίγων – είναι καταδικασμένη να πληρώσει για πολλοστή φορά ένα βαρύ τίμημα.

Θα ‘ρθει η στιγμή που ο μέρμηγκας θα δει το χωριό να έρχεται κατά πάνω του να τον χάψει. Και τα μικρά ΤΟΥ τα μερμηγκάκια που χειροκροτάνε με ενθουσιασμό, ακόμη κι αυτά θα του φωνάζουν: «Εν-δυο θα σε φάμε»!

Χάρης Γεωργούλας

ΥΓ1: Η αποψινή συγκέντρωση έχει – ανεξάρτητα από το περιεχόμενό της – αυταπόδεικτη αξία, γιατί όταν ένας οργανισμός αντιδρά με οποιοδήποτε τρόπο, σημαίνει, καταρχήν, ότι παραμένει ζωντανός. Θα έχει, όμως, και αληθινή ουσία, αν αξιοποιηθεί ως μια ευκαιρία για να επαναπροσδιορίσουμε τι σημαίνει για τον καθένα μας ΑΕΛ και να οριοθετήσουμε τι είμαστε διατεθειμένοι να ανεχτούμε γι’ αυτό. Να σταλεί, δηλαδή, ένα μήνυμα όχι μόνο απέναντι σε έναν συγκεκριμένο άνθρωπο, αλλά πάνω απ’ όλα απέναντι σε αυτά που πρεσβεύει ως λογικές και νοοτροπίες. Γιατί όλα αυτά μπορεί σύντομα να τα ξαναβρούμε, με διαφορετικό καμουφλάζ, στο δρόμο μας. Όπως πριν από λίγα χρόνια. Μην πάμε και ξαναπέσουμε με τα μούτρα, νομίζοντας ότι θα μας σώσει κάποιος λεφτάς…
ΥΓ2: