Αυτό που παρουσίασε η Αγγλία στο ματς με την Ισλανδία ήταν γελοίο. Δεν μπορώ να βρω καταλληλότερη λέξη. Η ποδοσφαιρομάνα αυτογελοιποιήθηκε. Μάλιστα, κύριε. Yes, Sir. Δεν ήταν απλώς μια κλασική αφελής εμφάνιση των τριών λιονταριών, που έχουν γίνει ψιψίνες προ πολλού. Ηταν κάτι έξω από κάθε λογική.
Με στεναχωρεί να βλέπω ανθρώπους, επαγγελματίες, να εξευτελίζονται με τέτοιο τρόπο. Είναι σα να στηθείς να παρακολουθήσεις ένα έργο στο οποίο οι ηθοποιοί έχουν ξεχάσει όλες τις ατάκες, σκοντάφτουν ο ένας πάνω στον άλλο, χωρίς όμως να βγάζουν ούτε γέλιο. Χωρίς το έργο καν να μπορεί να χαρακτηριστεί παρωδία.
Αυτό συνέβη με την Αγγλία στο γήπεδο απέναντι στην Ισλανδία, η οποία από την πλευρά της έδωσε το πιο εύκολο παιχνίδι της στην αξιομνημόνευτη πορεία της από τα προκριματικά μέχρι τα προημιτελικά του Euro.
Ο δε προπονητής της Αγγλίας γα λύπηση. Ενας αξιοπρεπής κύριος που όμως δεν πρέπει να είχε πάρει χαμπάρι τι γινόταν στο γήπεδο. Τον φαντάζομαι στα αποδυτήρια να μιλά σε πληθυντικό ευγενείας στον κάθε παίκτη ξεχωριστά και την ώρα που θα έπρεπε να σκέφτεται τις διορθώσεις στο παιχνίδι, να συντάσσει την επιστολή της παραίτησής του. «Garry πώς γράφεται το ταξίδι με ou ή σχέτο o»; Ο Ρόυ Χόντζον ευχαρίστησε για το υπέροχο ταξίδι των τεσσάρων χρόνων. Κανείς δεν κατάλαβε για ποίο λόγο εχρησιμοποιήθει η λέξη «υπέροχο». Ο Γκάρι είναι ο Νέβιλ. Ο γνωστός και βοηθός προπονητή έφτασε να γίνει ο σκερβελές, αφού πρώτα κατέστρεψε τη Βαλένθια μέσα σε ένα τρίμηνο. Μιλάμε για παράνοια made in England.
Μάλλον δεν υπάρχει σωτηρία για την εθνική Αγγλίας. Πρόκειται για ανέκδοτο. Μόνο που πια έχει σταματήσει να έχει πλάκα. Επομένως;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου