Είμαι ευτυχής που στα χρόνια μου παίζει μπάλα ο Λιονέλ Μέσι. Ακριβώς όπως στο λέω, κύριε μαλάκα. Είμαι τυχερός. Να θαυμάζω live τον μεγαλύτερο ποδοσφαιριστή της εποχής μας. Αυτός είναι, ο Αργεντινός Μέσι. Είναι δυνατόν να είμαι τόσο χάλιας, εγώ ο φίλος του ποδοσφαίρου, και να μη σέβομαι τη μοναδικότητα ενός σπάνιου ταλέντου;
Όσοι τα έβαλαν με τον κοντό, επειδή η Αργεντινή έχασε πάλι το Κόπα Αμέρικα, απλά δεν έχουν σχέση με τη μπάλα. Ουδεμία σχέση, επί της ουσίας. Για άλλους λόγους, νοσηρούς και προσωπικούς, ασχολούνται με το παιχνίδι. Αυτό είναι και δεν το συζητώ.
Μην τρελαθούμε. Να γουστάρεις το σινεμά και να μην κάνεις κέφι τον Αλ Πατσίνο και τον Τζακ Νίκολσον. Τράβα στον γιατρό, δεν είσαι στα καλά σου, κάτι άρρωστο υπάρχει μέσα σου. Δεν υπάρχει στη γη άνθρωπος που λατρεύει την όπερα και δεν θεωρεί θεά την Μαρία Κάλας. Την πρώτη φωνή της γης.
Ναι, ο Μέσι είναι η Μαρία Κάλας του ποδοσφαίρου. Εδώ τελειώνει η κουβέντα. Τι άλλο να πούμε; Να κάνουμε σύγκριση με τον Μαραντόνα. Αυτή δεν είναι συζήτηση, είναι σύφιλη.
Θεός ο Μαραντόνα. Είναι ντροπή να τον συγκρίνεις μ' άλλον. Ο Θεός δεν κρίνεται, είναι βλασφημία, πολύ περισσότερο δεν συγκρίνεται. Ποιο, δηλαδή, είναι το νόημα να βγει το συμπέρασμα ότι ο Μαραντόνα είναι ανώτερος ποδοσφαιριστής του Μέσι;
Κατ' αρχήν απαγορεύονται οι συγκρίσεις ανάμεσα σε δύο τεράστιους παικταράδες διαφορετικών δεκαετιών. Να σου πω, λοιπόν, γιατί κάνουν τη σύγκριση. Κι αυτή είναι μία ακόμα προσφορά του Μέσι. Να βγάζει στη σέντρα όλους τους φασουλάδες, να τους εκθέτει.
Έχουν αντιπάθεια στον Μέσι. Κρύβουν ένα μίσος στο μεγάλο, στο σπουδαίο, στο ξεχωριστό. Η αποτυχία της Αργεντινής με Μέσι στον τελικό του Κόπα ήταν μία ακόμα ευκαιρία να βγάλουν χολή στον χωρίς συζήτηση κορυφαίο ποδοσφαιριστή, στο Μέσι.
Ναι, ας δεχθούμε ότι ιστορικά και πραγματικά, αν μπορούν να ισχύουν αξιόπιστα κριτήρια, ότι ο Μαραντόνα είναι ο ανώτερος. Ο τιτάνιος. Ο ουράνιος. Και λοιπόν; Αξίζει τη χλεύη ο Μέσι; Α, να χαθείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου