Έγιναν 44 παιχνίδια στο ευρωπαϊκό της Γαλλίας, όμως θα πω ότι από αύριο Πέμπτη αρχίζει το έργο. Το κανονικό έργο. Τι είδαμε μέχρι σήμερα; Τίποτα σπουδαίο. Δύο-τρία ημίχρονα και 4-5 φάσεις που άξιζαν τον κόπο. Και τα λεφτά μας!
Εντάξει, δεν πληρώσαμε κάτι από την τσέπη μας, αλλά όταν σου ζητάνε να παρακολουθείς ποδόσφαιρο μέχρι και 5 και 6 ώρες την ημέρα, όσο να 'ναι και ο χρόνος είναι χρήμα που λέει και το γνωστό απόφθεγμα.
Με την κρέμα, την αφρόκρεμα του Ευρω 2016 θα γλυφτούμε στις συγκρούσες της προημιτελικής φάσης. Δεν είναι μόνον ματς μπαμ και κάτω, αλλά ο νικητής περνάει στους «4». Στέκομαι στη σφαγή Γερμανίας-Ιταλίας. Στον πρόωρο «τελικό», όπως τον χαρακτηρίζουν, κι έτσι είναι.
Τον λένε πρόωρο τελικό και κάποιοι που δεν αντιλαμβάνονται τη σημασία του. Όταν π.χ. η Ιταλία βρίσκει απέναντί της την Ισπανία, τότε το ματς είναι «τελικός». Είναι ματς με στόχο που ζητάει να κάψεις λάδια. Να νικήσεις οπωσδήποτε για να προχωρήσεις εσύ και μαζΊ να στείλεις για τσάι κρύο και χωρίς βουτήγματα τον αντίπαλο. Τον μεγάλο αντίπαλο. Αυτόν που θέλει την κούπα.
Και μετά την Ισπανία η Ιταλία έχει να αντιμετωπίσει την Γερμανία. Άλλο παλούκι. Ο «τελικός». Που ναι μεν κερδίζεις, αλλά αδειάζεις από δυνάμεις. Αυτή η ανακούφιση που σε γεμίζει μετά τον αποκλεισμό του αντιπάλου σε... χαλαρώνει. Δύσκολο και στη συνέχεια να παραμείνεις στην τσίτα.
Γίνεται, λοιπόν, εύκολη η δουλειά της Γαλλίας. Τα αποτελέσματα κάθισαν έτσι που στρώνεται το χαλί να περάσουν οι διοργανωτές του Ευρώ. Πράγματι τους βγήκε η ψυχή να κερδίσουν τους Ιρλανδούς και όσο να πεις θα είναι προετοιμασμένοι με τους Ισλανδούς.
Άλλο κοντράρομαι με δύο μπλου τσιπς, Ισπανία και Γερμανία, το ένα καπάκι μετά το άλλο, όπως η Ιταλία, κι άλλο το «ευνοϊκό» σερί της Γαλλίας που συνεχίζεται με την Ισλανδία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου