ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΕΝ ΕΛΑΔΙΣΤΑΝ!!!

πολλοι αναρωτιουνται : μα γιατι  τα γηπεδα ειδικα στην  Γερμανια..ειναι  παντα γεματα? μερικοι  θα πουν οτι  επειδη οι  γερμανοι  πολιτες εχουν  καλους μισθους.
ΛΑΘΟΣ....!!! ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ.........

Όταν ο Ούλι Χένες ρωτήθηκε γιατί η ομάδα δεν ανεβάζει τις τιμές των εισιτηρίων, ο πρόεδρος της Μπάγερν Μονάχου ήταν αφοπλιστικός. «Δεν πιστεύουμε ότι οι φίλαθλοι είναι αγελάδες που πρέπει να τις αρμέξουμε. Το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι για όλους.!!!!

!!τα εισιτήρια !!!

Ο τρόπος λειτουργίας των συλλόγων της Μπουντεσλίγκα μοιάζει με τις υπόλοιπες γερμανικές επιχειρήσεις. Δεν τις στραγγαλίζουν τα χρέη. Βασίζονται περισσότερο στα έσοδα που αποκτούν και στη συνέχεια επενδύουν στο παιχνίδι, ενώ διαφέρουν ακόμη και στο ζήτημα αντιμετώπισης των φιλάθλων. 

Οι τιμές των εισιτηρίων είναι χαμηλές. Στην Μπουντεσλίγκα, ο μέσος όρος για τα φθηνότερα από αυτά μόλις ξεπερνούν τις 10 λίρες. Στην Πρέμιερ Λιγκ αντίθετα οι φίλαθλοι πληρώνουν περίπου 28 λίρες. Για να εξασφαλίσουν την είσοδο σε όλα τα παιχνίδια της ομάδας τους για τη σεζόν, οι Γερμανοί πρέπει να καταβάλουν περίπου 207 λίρες και οι Βρετανοί 388.

Πιο συγκεκριμένα, μπορεί να παρακολουθήσει κανείς παιχνίδι της Μπάγερν Μονάχου, έστω και όρθιος, με 12 λίρες, ενώ ακόμη και 9 λίρες είναι αρκετές για να δει κανείς από κοντά την Μπορούσια Ντόρμουντ. Τιμές που δεν συγκρίνονται με τις 30 λίρες στην πιο... φτηνή γωνιά του Ολντ Τράφορντ ή για ένα παιχνίδι της Ρεάλ Μαδρίτης.

ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΕ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ...!!!

 .........
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΕ ΑΕΛ ΜΑΣ!!!

Μήπως πρέπει να μπει στην άκρη το... καφενείο για τα εισιτήρια που κόπηκαν στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος και να αντιληφθούν άπαντες το μέγεθος του αληθινού προβλήματος;

Υπάρχει κανείς να ασχολείται μέρα – νύχτα με το σοβαρότερο ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί κάθε αρμόδιο ΠΑΕ και ονομάζεται «υγιής πελάτης»; Ή μήπως άπαντες ενδιαφέρονται να συμμετέχουν απλά σε έναν καφενειακό πόλεμο… επιπέδου νηπιαγωγείου με ανταλλαγή επιχειρημάτων του τύπου «καλά ρε, άδειο το Καραϊσκάκη Δεν πήγαν τα πρόβατα να στηρίξουν τον πρόεδρο;» και αντίστοιχου είδους απαντήσεις στη λογική «τι λέτε ρε γατάκια; Δεν βλέπετε τα χάλια σας που κόψατε τα μισά εισιτήρια από εμάς; Αλλά το ξέρετε ότι ο πρόεδρος σας έχει υποσχεθεί άλλα δεκαπέντε»…

Επειδή, λοιπόν, με τα καφενεία ουδέποτε τα πήγαινα καλά, μήπως πρέπει να μπούμε στην ουσία του προβλήματος; Γιατί η εικόνα όλων των γηπέδων της Superleague στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, μόνο προβληματισμό μπορεί να προκαλέσει.

Γιατί δεν γέμισε το Καραϊσκάκη; Γιατί στο ΟΑΚΑ και την Τούμπα τα άδεια καθίσματα ήταν τόσα πολλά; (και δεν αναφέρομαι φυσικά στην τιμωρημένη Θύρα 4)…

Ειλικρινά δεν την περίμενα τη συγκεκριμένη εικόνα. Θέλετε γιατί μετά από χρόνια οι τέσσερις μεγάλοι πιστεύουν βάσιμα (ο καθένας για τους δικούς του λόγους) ότι ξεκινούν τη σεζόν ως ισότιμοι διεκδικητές του τίτλου;

Θέλετε γιατί το τελευταίο δεκαήμερο των μεταγραφών υπήρξαν αφίξεις ποδοσφαιριστών (Καρντόσο, Λέσκοτ) που ανέβασαν τους δείκτες του ενθουσιασμού και της προσμονής στις τάξεις των φιλάθλων; Θέλετε γιατί ακόμη κι αυτό το θέατρο του παραλόγου με την αναβολή των δύο πρώτων αγωνιστικών, έκανε τον κόσμο να διψάει περισσότερο για λίγη μπαλίτσα;

Μέχρι πρότινος, θεωρούσα ότι η μικρή προσέλευση κόσμου στα γήπεδα της Superleague σχετιζόταν σχεδόν αποκλειστικά με την έλλειψη ανταγωνισμού στο πρωτάθλημα. Βλέποντας όμως την εικόνα - κυρίως σε ΟΑΚΑ και Τούμπα - προβληματίστηκα για το ορθό της άποψής μου

Ειλικρινά, δεν πιστεύω ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν καλύτερες συνθήκες για να υπάρξει εντυπωσιακή προσέλευση του κόσμου στα γήπεδα. Τι είδαμε αντ’ αυτού; Άδεια καθίσματα. Χιλιάδες άδεια καθίσματα παντού! Και δεν στέκομαι καθόλου στους αριθμούς εισιτηρίων που δηλώνουν οι ομάδες. Άλλος μπορεί να συμπεριλαμβάνει στη σούμα διαρκείας που δεν πήγαν στο γήπεδο για επικοινωνιακούς λόγους, άλλος θέλει να… κλέβει την Εφορία και να δηλώνει λιγότερα εισιτήρια από τους φιλάθλους που παρακολούθησαν πραγματικά ένα παιχνίδι. Στέκομαι μόνο στην εικόνα που βλέπουν τα μάτια μου και φαντάζομαι και τα μάτια σας.

Μέχρι πρότινος, για να είμαι ειλικρινής, θεωρούσα ότι η μικρή προσέλευση κόσμου στα γήπεδα της Superleague σχετιζόταν σχεδόν αποκλειστικά με την έλλειψη ανταγωνισμού στο πρωτάθλημα. Βλέποντας όμως την εικόνα – κυρίως σε ΟΑΚΑ και Τούμπα – το Σαββατοκύριακο, προβληματίστηκα για το ορθό της άποψής μου.

Με τη φετινή ΑΕΚ και το φετινό ΠΑΟΚ να εμφανίζονται πιο ανταγωνιστικοί από ποτέ απέναντι στον Ολυμπιακό, θεωρούσα ότι τα δύο γήπεδα θα αντανακλούσαν στις εξέδρες την προσμονή και τη δίψα του κόσμου των δύο «δικεφάλων» για την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος. Τζίφος…

Προσπάθησα, λοιπόν, δυο μέρες τώρα να βρω μια διαφορετική εξήγηση στο μεγάλο πρόβλημα. Και ξεκίνησα το… σαφάρι εντοπισμού του, από την πιο προφανή – για πολλούς – απάντηση, την οποία μου έδωσαν χθες το πρωί δύο κολλητοί μου φίλοι, ένας Ολυμπιακός, και ένας ΑΕΚτζής: «Ρε μεγάλε, έχεις δει τις τιμές των εισιτηρίων στα γήπεδα; Πόσα πιστεύουν ότι μπορούμε να διαθέτουμε πλέον το μήνα για να βλέπουμε ποδόσφαιρο;»…

Πρώτη φορά που οι δυο τους ταυτίστηκαν… με ένα στόμα τα τελευταία χρόνια. Την τελευταία φορά που ήπιαμε καφέ μαζί πλακώνονταν για τον τελικό του κυπέλλου. Όταν όμως τους ρώτησα «γιατί δεν πήγατε την Κυριακή στο γήπεδο;»… ενώθηκαν λες και ήταν αδέλφια!

«Πόσα πιστεύουν ότι μπορούμε να διαθέτουμε πλέον το μήνα για να βλέπουμε ποδόσφαιρο;»… Αλήθεια, εκεί στη Superleague, έχουν επιχειρήσει έστω και μία φορά να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές τους και να απαντήσουν στο συγκεκριμένο ερώτημα; Αν κρίνω από τις τιμές των εισιτηρίων της πρεμιέρας, μάλλον όχι…

Ολυμπιακός – Βέροια: 10€, 15€, 20€, 25€, 30€, 40€

ΑΕΚ – Ξάνθη: Θύρες 1, 15, 35 : 5€ (οργανωμένοι), Θύρες 3, 5, 7, 11, 13 : 15€ (Παιδικά 5€), Θύρα 9 : 25€ (Παιδικά 10€), Θύρα 29 : 40€ (Παιδικά 15€)

ΠΑΟΚ – Παναιτωλικός: Θύρα 1: 30€, Θύρες 2,3: 25€, Θύρες 5,6: 15€, Θύρες 4,4α, 7,7α: 10€

Πανιώνιος – Αστέρας Τρίπολης: Θύρα 2: 10€, παιδικό 5€, Θύρα 4, 7: 15€, παιδικό 5€, Θύρες 5/6α και γ: 25€.

Κέρκυρα – Πλατανιάς: Θύρα 4: 10€, Θύρες 2Α, 2Β, 3Α, 3Β: 20€.

Γιάννινα – Ατρόμητος: Θύρες 3,4,6 15€, Θύρες 9-10 10€, Παιδικά Θύρες 3-4-6 10€, Θύρες 9-10 5€.

Λεβαδειακός – Παναθηναϊκός: Θύρες 1, 3: 20€, 15€ για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού

Λάρισα – Ηρακλής: Θύρες: 16,17 & 19, 20 35€, Θύρες 14,15 & 21, 22 25€, Θύρες 4,5,6,7,8 20€, Θύρες 3 & 10 15€, Θύρες 1,2,11,12,13 & 23 10€.

Πόσα χρήματα μπορεί να διαθέσει ένας φίλαθλος για να βλέπει μπάλα;

Αφήστε στην άκρη κάποιες μεμονωμένες οικογενειακές ή μαθητικές θύρες, και τις θύρες των VIP και πάμε να μιλήσουμε για το μεγαλύτερο μέρος των εισιτηρίων σε κάθε γήπεδο, που αφορούν άλλωστε την πλατιά μάζα των φιλάθλων.

Απορία 1η: 10€ και 15€ η χαμηλότερη τιμή εισιτηρίου στα περισσότερα γήπεδα; Πάτε καλά; Κυκλοφορείτε καθόλου στους δρόμους; Γνωρίζετε πόσο είναι το εισόδημα μιας μέσης ελληνικής οικογένειας; Που να βρει ένας γονιός να διαθέτει μίνιμουμ 60-70€ το μήνα (υπολογίστε στο συνολικό κόστος έξοδα μετακίνησης, πατατάκια και λοιπά… απαραίτητα έξοδα όταν πας να δεις μπάλα) για να πηγαίνει στο γήπεδο με το παιδί του; Προσέξτε, όχι για να βλέπει μπάλα, αλλά για να πηγαίνει στο γήπεδο. Γιατί πλέον με τα τηλεοπτικά πακέτα που προσφέρουν οι δύο συνδρομητικές πλατφόρμες μπορεί ένας φίλαθλος να παρακολουθεί καθημερινά κορυφαίες αθλητικές διοργανώσεις απ’ όλο τον πλανήτη με 50€ το μήνα!

Απορία 2η: Γιατί σε όλα τα γήπεδα οι χαμηλότερες τιμές προσφέρονται στους οργανωμένους οπαδούς των ομάδων; (όσους τέλος πάντων πληρώνουν εισιτήριο, γιατί πολλοί μπαίνουν τσάμπα)… Προσέξτε δεν υποτιμώ τη σημασία ενός υγιούς οργανωμένου οπαδού. Το αντίθετο. Αυτός αποτελεί την καρδιά κάθε συλλόγου. Γιατί, όμως, ένας μη οργανωμένος φίλαθλος δεν μπορεί να απολαμβάνει με αντίστοιχη χαμηλή τιμή εισιτηρίου ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι;

Απορία 3η: Ειλικρινά, εκεί στην Περιφέρεια, θεωρείτε ότι γήπεδα όπως αυτό της Λιβαδειάς ή της Κέρκυρας προσφέρουν στο φίλαθλο – πελάτη ανέσεις που δικαιολογούν εισιτήρια αξίας 20€;

Δεν ξέρω αν φανώ σε κάποιους υπερβολικός, αλλά η μέση τιμή εισιτηρίου στα ελληνικά γήπεδα δεν μπορεί να ξεπερνάει τα 5-6€! Αυτή είναι η τιμή που αντέχει η τσέπη της μέσης ελληνικής οικογένειας!

Καταλαβαίνω ότι κάθε ΠΑΕ ακολουθεί τη δική της πολιτική στην προσπάθειά της να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερους φιλάθλους να αγοράσουν εισιτήρια διαρκείας, ωστόσο η μέση τιμή ενός εισιτηρίου στο πρωτάθλημα της Superleague, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη.

Οι ιθύνοντες της διοργανώτριας αρχής και των ΠΑΕ οφείλουν να καθίσουν μαζί στο ίδιο τραπέζι και να ασχοληθούν σοβαρά με τη μεγάλη μάζα των πελατών τους: Όχι τους «στρατούς» που δημιουργούν για να εξυπηρετούν προσωπικά τους οφέλη, αλλά τους υγιείς φιλάθλους. Τους οικογενειάρχες, τους ανθρώπους του μόχθου, τους φιλάθλους που δεν γουστάρουν να κάθονται σε ένα πέταλο που ο διπλανός τους θα βρίσκεται σε κατάσταση… αποσύνθεσης, τα νέα παιδιά (οργανωμένους οπαδούς ή μη) που διψούν να βρίσκονται στο πλευρό της αγαπημένης τους ομάδας, χωρίς να γίνουν μέλη «στρατών».

Ασχοληθείτε, επιτέλους, με την πλειοψηφία των «πελατών» σας: Τους υγιείς φιλάθλους!

Νομίζω, μάλιστα, ότι εδώ ακριβώς εστιάζεται ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου: Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι παράγοντες των ΠΑΕ ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο πλην της πλειοψηφίας των πελατών που απευθύνονται: Τους υγιείς φιλάθλους και οπαδούς τους!

Ενδιαφέρονται για τα τηλεοπτικά τους έσοδα, τα έσοδα από το Στοίχημα, τη μεγαλύτερη διείσδυσή τους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, την πλύση εγκεφάλου μη υγιών οπαδών, και ελάχιστοι ασχολούνται σοβαρά με τον απλό φίλαθλο.

Κάλλιο αργά, παρά ποτέ όμως. Ας ξεκινήσουν να ασχολούνται έστω και τώρα μαζί του. Κι ας βρουν τρόπους να τον πείσουν ή να τον βοηθήσουν να γυρίσει στο γήπεδο. Και η πρώτη βοήθεια είναι να υπάρξει σημαντική μείωση στις τιμές των εισιτηρίων των αγώνων της Superleague. Αν τους ενδιαφέρει φυσικά το προϊόν και οι πελάτες στους οποίους υποτίθεται πρέπει να απευθύνεται…