Ο Άγγελος Αναστασιάδης έχει δώσει... ανεπιστρεπτί τα διαπιστευτήριά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι επιτυχημένος, γιατί πέραν των στατιστικών, ενδογηπεδικά, δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια της προπονητικής του πορείας φανατικούς φίλους και εχθρούς, πράγμα που σε κάνει, αν μη τι άλλο, επιτυχημένο στη δουλειά σου. Στην, ευχής έργον και πίστης αντικείμενον, περίπτωση της σωτηρίας της ΑΕΛ στην κατηγορία στο τέλος αυτού του «μαραθωνίου», a priori προεξοφλώ πως ο σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνος θα είναι εκείνος. Το λέω γιατί τον είδα να δουλεύει, τον γνώρισα σαν τεχνικό και σαν άνθρωπο του ποδοσφαίρου. Όμως αυτή μου η πίστη, η αυθυποβολή έστω, δε μου στερεί το δικαίωμα να αναρωτηθώ μερικά πράγματα.
Η απουσία του κλασσικού επιθετικού περιοχής από την ομάδα της ΑΕΛ, είναι εξόφθαλμη. Μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Εκτός αυτού, στον πάγκο ή στις κερκίδες, υπάρχουν λύσεις, όμως από τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής, φαίνεται πως δεν υπάρχει η διάθεση να αξιοποιηθούν ή να δοκιμαστούν, στην ελαχίστη των περιπτώσεων. Το ίδιο και με τα «δεκάρια», το ίδιο και με τα αμυντικά χαφ. Η συνταγή που έχει επιλέξει ο Άγγελος Αναστασιάδης δείχνει να έχει αμετάβλητες σταθερές και αγνώστους Χ. Η εξίσωση δεν μπορεί να είναι πάντα εύκολη ή κατανοητή. Η λέξη «εμμονή» έχει σίγουρα αρνητικό χρωματισμό, και ίσως εδώ η χρήση της να είναι αθέμιτη, όμως αδυνατώ να βρω συνώνυμη ή πλησία του νοήματος, που με αναγκάζει να διερωτηθώ, επιβεβαιώνοντας απόλυτα την καλή μου πρόθεση. Σίγουρα ένας προπονητής γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τις ιδιάζουσες και συγκεκριμένες περιστάσεις που δεν του «επιτρέπουν» να συμβαδίσει με τη λογική του θεατή και του φιλάθλου, όμως υπάρχουν εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν. Γιατί στην τελική δεκαοκτάδα του αγώνα με την ΑΕΚ δεν υπήρχε δεύτερο σέντερ φορ, με μόνο επιθετικογενή παίκτη τον Ντέλετιτς; Γιατί εφόσον στον πάγκο υπήρχε και ο Ποτουρίδης, «χαραμίστηκε» άλλη μια πιθανή αλλαγή, αυτή του Σουλιώτη; Από πότε άλλαξε τόσο πολύ το ποδόσφαιρο που η θέση του κεντρικού επιθετικού χρησιμεύει μόνο ώστε να αποσπά την προσοχή των αμυνόμενων με υψηλή τεχνική και κινήσεις εκτός περιοχής, κάτι που κάνει εξαιρετικά ο Ναζλίδης; Άραγε ο Μαρουκάκης δεν πρόκειται να πατήσει στο χορτάρι του ARENA ποτέ ξανά, μέχρι να λυθεί το συμβόλαιό του; Τόσο «ξένος» στον τρόπο παιχνιδιού του προπονητή του είναι ο Ουρτάδο, ακόμα κι αν στο παιχνίδι με την ΑΕΚ έδειξε πόσο πολύ λείπει ένα «δεκάρι» στην ομάδα;
Δε διεκδικώ απαντήσεις, ακόμα κι αν ξέρω πως υπάρχουν. Ούτε επιθυμώ μέρισμα δικαίου. Υπερτονίζω για άλλη μια φορά πως τα παραπάνω αποτελούν ερωτήματα απορηματικής φύσης. Πιστεύω πως οι πιθανές απαντήσεις μπορούν μόνο να έχουν τον χαρακτήρα της περίστασης (όπως π.χ. ήταν τραυματίας ο Βαρέλα ή ο Καπός), όμως τολμώ να κάνω μια συνειδητή γενίκευση, στις πρώτες κιόλας πέντε αγωνιστικές, γιατί γνωρίζω πως αυτή η πορεία του Άγγελου Αναστασιάδη στους πάγκους «χτίστηκε» με «ιδιοτροπίες», με το ίδιον του τρόπου, δηλαδή. Ο Άγγελος Αναστασιάδης πέτυχε γιατί έχει το δικό του, μοναδικό τρόπο, όπως όλοι άλλωστε, όμως αυτές οι ανέκφραστες απορίες, ως προϊόν μιας εξωτερικής παρατήρησης, νομίζω πως έπρεπε να κατατεθούν, ειδικά τώρα, τώρα που είναι νωρίς.
Ο αγώνας με την ΑΕΚ δε χάθηκε λόγω εμμονών. Χάθηκε λόγω λαθών. Της πρώτης και σίγουρης «μαγιάς», πάνω στην οποία υπάρχει και θα υπάρχει το ποδόσφαιρο ως άθλημα. Του πρώτου συστατικού. Τα λάθη ορίζουν την επιτυχία του αντιπάλου, ειδικά σε ένα επάγγελμα με τόσο γρήγορη και ζωντανή, κυλιόμενη ροή. Η συνέχεια αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον, αρχής γενομένης από το παιχνίδι στα Γιάννενα. Τόσο κρίσιμο, όσο και όλα τα υπόλοιπα. Η μελλοντική διαχείριση του ρόστερ, ο Ιανουάριος που πλησιάζει (ξέρω, είναι νωρίς, αλλά είναι ό,τι πιο κοντινό έχω), ο επαναπροσδιορισμός της ΑΕΛ ως ομάδα που προβιβάστηκε φέτος μετά από πέντε χρόνια, όμως το μέταλλό της και η φανέλα της λειτουργούν σαν πόλος αντίθεσης και δυσχείριστου συνδυασμού, του «τώρα» με το «πάντα», είναι από τις λίγες, αλλά καλές θεματικές, που θα πέσουν στο «τραπέζι» το προσεχές διάστημα, αφού από ό,τι φαίνεται το εξωγηπεδικό και παράλληλα εσωστρεφικό κλίμα άρχισε να ξεθωριάζει (να φύγει και να μην ξαναγυρίσει).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου