Πέμπτη, Οκτωβρίου 20, 2016

Οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ομάδων έχουν μεγάλη επιρροή στα ΜΜΕ.

Κούγιας: «Αποτέλεσμα μεθόδευσης οι εξελίξεις»

 
 
 
 
 
 
Rate This

 kougias-syn
betarades630
Στο Metropolis 95,5 και την εκπομπή «Τρίτο Ημίχρονο» φιλοξενήθηκε σήμερα ο μεγαλομέτοχος της ΑΕΛ, κ. Αλέξης Κούγιας και μίλησε μεταξύ άλλων για τη διαιτησία, αλλά και για τις χορηγίες.
Για τη διαιτησία του Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ: «Το ότι υπάρχουν διαφωνίες σημαίνει ότι λειτουργεί το σύστημα. Το ανησυχητικό θα ήταν να υπάρχει πάντοτε ομοφωνία. Ειδικά για το παιχνίδι Ολυμπιακού-ΠΑΟΚ που υπάρχουν ιδιαιτερότητες και που πρέπει όταν τελειώσει το παιχνίδι αυτό να μην υπάρχει καμία σκιά, καταλαβαίνετε ότι έχουν πολύ μεγάλη ευθύνη αυτοί που κάνουν την επιλογή διαιτητών. Τα ντέρμπι δείχνουν την ποιότητα του ποδοσφαίρου στη χώρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι εμείς είμαστε οι παρατρεχάμενοι. Οι ιδιοκτήτες των μεγάλων ομάδων έχουν μεγάλη επιρροή στα ΜΜΕ. Το ποδόσφαιρο είτε προάγεται είτε καταποντίζεται».
Για τις χορηγίες: «Είναι υπέροχο και πολύ ανακουφιστικό για εμάς που έχουμε ομάδες να υπάρχει ενδιαφέρον για τη χορηγία του πρωταθλήματος, αλλά και ενδιαφέρον χορηγιών στις ομάδες. Οι ξένες ομάδες και τα πρωταθλήματα διακρίνονται των ελληνικών, λόγω των πολλών εσόδων και της δυνατότητας να προσελκύουν αξιόλογους παίκτες.
Κι ο ΟΠΑΠ άλλωστε ανήκει σ’ ένα μικρό ποσοστό μεν, αλλά ανήκει, στον Μελισσανίδη. Δεν μας έκανε καν πρόταση ο ΟΠΑΠ, εγώ τον ΟΠΑΠ θέλω! Φέτος στον Πλατανιά έδωσε 480.000 ευρώ! Στην ΑΕΛ δεν προσέφερε ποτέ τίποτα.
Εμείς δεν έχουμε κανέναν χορηγό και πάμε στην 6η αγωνιστική του πρωταθλήματος! Τα πράγματα είναι πολλά σοβαρά. Υπάρχει ένας άτυπος πλειστηριασμός χωρίς κανόνες από Μαρινάκη, Μελισσανίδη και Σαββίδη, χωρίς να ερωτηθούν οι ενδιαφερόμενοι. Τα ποσά είναι γελοία και δημιουργείται αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των ομάδων.
Η stoiximan μας έδινε τα μισά λεφτά από αυτά που έδωσε ο ΟΠΑΠ στον Πλατανιά, ουσιαστικά 150.000 ευρώ. Γιατί δεν ενδιαφέρεται κανείς λοιπόν για να μας δώσει χορηγία; Γιατί θεώρησαν ότι είμαστε υπέρ της υπάρχουσας διοίκησης της ΕΠΟ. Γιατί είχαν την εντύπωση ότι είμαστε με τον Ολυμπιακό και θα κάτσουμε να χάσουμε. Επειδή μίλησα για τα νομικά θέματα του Μαρινάκη με θετικό τρόπο. Τεράστιο κατάντημα. Είμαι βέβαιος πως οι εξελίξεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι αποτέλεσμα μεθόδευσης της συμπολίτευσης, του κ. Ελευθεριάδη και της ΕΠΟ».

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ ΕΝ ΕΛΑΔΙΣΤΑΝ!!!

πολλοι αναρωτιουνται : μα γιατι  τα γηπεδα ειδικα στην  Γερμανια..ειναι  παντα γεματα? μερικοι  θα πουν οτι  επειδη οι  γερμανοι  πολιτες εχουν  καλους μισθους.
ΛΑΘΟΣ....!!! ΑΠΛΑ ΓΙΑΤΙ.........

Όταν ο Ούλι Χένες ρωτήθηκε γιατί η ομάδα δεν ανεβάζει τις τιμές των εισιτηρίων, ο πρόεδρος της Μπάγερν Μονάχου ήταν αφοπλιστικός. «Δεν πιστεύουμε ότι οι φίλαθλοι είναι αγελάδες που πρέπει να τις αρμέξουμε. Το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι για όλους.!!!!

!!τα εισιτήρια !!!
Ο τρόπος λειτουργίας των συλλόγων της Μπουντεσλίγκα μοιάζει με τις υπόλοιπες γερμανικές επιχειρήσεις. Δεν τις στραγγαλίζουν τα χρέη. Βασίζονται περισσότερο στα έσοδα που αποκτούν και στη συνέχεια επενδύουν στο παιχνίδι, ενώ διαφέρουν ακόμη και στο ζήτημα αντιμετώπισης των φιλάθλων. 
Οι τιμές των εισιτηρίων είναι χαμηλές. Στην Μπουντεσλίγκα, ο μέσος όρος για τα φθηνότερα από αυτά μόλις ξεπερνούν τις 10 λίρες. Στην Πρέμιερ Λιγκ αντίθετα οι φίλαθλοι πληρώνουν περίπου 28 λίρες. Για να εξασφαλίσουν την είσοδο σε όλα τα παιχνίδια της ομάδας τους για τη σεζόν, οι Γερμανοί πρέπει να καταβάλουν περίπου 207 λίρες και οι Βρετανοί 388.
Πιο συγκεκριμένα, μπορεί να παρακολουθήσει κανείς παιχνίδι της Μπάγερν Μονάχου, έστω και όρθιος, με 12 λίρες, ενώ ακόμη και 9 λίρες είναι αρκετές για να δει κανείς από κοντά την Μπορούσια Ντόρμουντ. Τιμές που δεν συγκρίνονται με τις 30 λίρες στην πιο... φτηνή γωνιά του Ολντ Τράφορντ ή για ένα παιχνίδι της Ρεάλ Μαδρίτης.

ΠΡΟΣ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΑΕ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ ...!!!
 .........
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΕ ΑΕΛ ΜΑΣ!!!


Μήπως πρέπει να μπει στην άκρη το... καφενείο για τα εισιτήρια που κόπηκαν στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος και να αντιληφθούν άπαντες το μέγεθος του αληθινού προβλήματος;
Υπάρχει κανείς να ασχολείται μέρα – νύχτα με το σοβαρότερο ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί κάθε αρμόδιο ΠΑΕ και ονομάζεται «υγιής πελάτης»; Ή μήπως άπαντες ενδιαφέρονται να συμμετέχουν απλά σε έναν καφενειακό πόλεμο… επιπέδου νηπιαγωγείου με ανταλλαγή επιχειρημάτων του τύπου «καλά ρε, άδειο το Καραϊσκάκη Δεν πήγαν τα πρόβατα να στηρίξουν τον πρόεδρο;» και αντίστοιχου είδους απαντήσεις στη λογική «τι λέτε ρε γατάκια; Δεν βλέπετε τα χάλια σας που κόψατε τα μισά εισιτήρια από εμάς; Αλλά το ξέρετε ότι ο πρόεδρος σας έχει υποσχεθεί άλλα δεκαπέντε»…
Επειδή, λοιπόν, με τα καφενεία ουδέποτε τα πήγαινα καλά, μήπως πρέπει να μπούμε στην ουσία του προβλήματος; Γιατί η εικόνα όλων των γηπέδων της Superleague στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος, μόνο προβληματισμό μπορεί να προκαλέσει.
Γιατί δεν γέμισε το Καραϊσκάκη; Γιατί στο ΟΑΚΑ και την Τούμπα τα άδεια καθίσματα ήταν τόσα πολλά; (και δεν αναφέρομαι φυσικά στην τιμωρημένη Θύρα 4)…
Ειλικρινά δεν την περίμενα τη συγκεκριμένη εικόνα. Θέλετε γιατί μετά από χρόνια οι τέσσερις μεγάλοι πιστεύουν βάσιμα (ο καθένας για τους δικούς του λόγους) ότι ξεκινούν τη σεζόν ως ισότιμοι διεκδικητές του τίτλου;
Θέλετε γιατί το τελευταίο δεκαήμερο των μεταγραφών υπήρξαν αφίξεις ποδοσφαιριστών (Καρντόσο, Λέσκοτ) που ανέβασαν τους δείκτες του ενθουσιασμού και της προσμονής στις τάξεις των φιλάθλων; Θέλετε γιατί ακόμη κι αυτό το θέατρο του παραλόγου με την αναβολή των δύο πρώτων αγωνιστικών, έκανε τον κόσμο να διψάει περισσότερο για λίγη μπαλίτσα;
Μέχρι πρότινος, θεωρούσα ότι η μικρή προσέλευση κόσμου στα γήπεδα της Superleague σχετιζόταν σχεδόν αποκλειστικά με την έλλειψη ανταγωνισμού στο πρωτάθλημα. Βλέποντας όμως την εικόνα - κυρίως σε ΟΑΚΑ και Τούμπα - προβληματίστηκα για το ορθό της άποψής μου
Ειλικρινά, δεν πιστεύω ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν καλύτερες συνθήκες για να υπάρξει εντυπωσιακή προσέλευση του κόσμου στα γήπεδα. Τι είδαμε αντ’ αυτού; Άδεια καθίσματα. Χιλιάδες άδεια καθίσματα παντού! Και δεν στέκομαι καθόλου στους αριθμούς εισιτηρίων που δηλώνουν οι ομάδες. Άλλος μπορεί να συμπεριλαμβάνει στη σούμα διαρκείας που δεν πήγαν στο γήπεδο για επικοινωνιακούς λόγους, άλλος θέλει να… κλέβει την Εφορία και να δηλώνει λιγότερα εισιτήρια από τους φιλάθλους που παρακολούθησαν πραγματικά ένα παιχνίδι. Στέκομαι μόνο στην εικόνα που βλέπουν τα μάτια μου και φαντάζομαι και τα μάτια σας.

Μέχρι πρότινος, για να είμαι ειλικρινής, θεωρούσα ότι η μικρή προσέλευση κόσμου στα γήπεδα της Superleague σχετιζόταν σχεδόν αποκλειστικά με την έλλειψη ανταγωνισμού στο πρωτάθλημα. Βλέποντας όμως την εικόνα – κυρίως σε ΟΑΚΑ και Τούμπα – το Σαββατοκύριακο, προβληματίστηκα για το ορθό της άποψής μου.
Με τη φετινή ΑΕΚ και το φετινό ΠΑΟΚ να εμφανίζονται πιο ανταγωνιστικοί από ποτέ απέναντι στον Ολυμπιακό, θεωρούσα ότι τα δύο γήπεδα θα αντανακλούσαν στις εξέδρες την προσμονή και τη δίψα του κόσμου των δύο «δικεφάλων» για την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος. Τζίφος…
Προσπάθησα, λοιπόν, δυο μέρες τώρα να βρω μια διαφορετική εξήγηση στο μεγάλο πρόβλημα. Και ξεκίνησα το… σαφάρι εντοπισμού του, από την πιο προφανή – για πολλούς – απάντηση, την οποία μου έδωσαν χθες το πρωί δύο κολλητοί μου φίλοι, ένας Ολυμπιακός, και ένας ΑΕΚτζής: «Ρε μεγάλε, έχεις δει τις τιμές των εισιτηρίων στα γήπεδα; Πόσα πιστεύουν ότι μπορούμε να διαθέτουμε πλέον το μήνα για να βλέπουμε ποδόσφαιρο;»…
Πρώτη φορά που οι δυο τους ταυτίστηκαν… με ένα στόμα τα τελευταία χρόνια. Την τελευταία φορά που ήπιαμε καφέ μαζί πλακώνονταν για τον τελικό του κυπέλλου. Όταν όμως τους ρώτησα «γιατί δεν πήγατε την Κυριακή στο γήπεδο;»… ενώθηκαν λες και ήταν αδέλφια!
«Πόσα πιστεύουν ότι μπορούμε να διαθέτουμε πλέον το μήνα για να βλέπουμε ποδόσφαιρο;»… Αλήθεια, εκεί στη Superleague, έχουν επιχειρήσει έστω και μία φορά να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές τους και να απαντήσουν στο συγκεκριμένο ερώτημα; Αν κρίνω από τις τιμές των εισιτηρίων της πρεμιέρας, μάλλον όχι…

Ολυμπιακός – Βέροια: 10€, 15€, 20€, 25€, 30€, 40€
ΑΕΚ – Ξάνθη: Θύρες 1, 15, 35 : 5€ (οργανωμένοι), Θύρες 3, 5, 7, 11, 13 : 15€ (Παιδικά 5€), Θύρα 9 : 25€ (Παιδικά 10€), Θύρα 29 : 40€ (Παιδικά 15€)
ΠΑΟΚ – Παναιτωλικός: Θύρα 1: 30€, Θύρες 2,3: 25€, Θύρες 5,6: 15€, Θύρες 4,4α, 7,7α: 10€

Πανιώνιος – Αστέρας Τρίπολης: Θύρα 2: 10€, παιδικό 5€, Θύρα 4, 7: 15€, παιδικό 5€, Θύρες 5/6α και γ: 25€.

Κέρκυρα – Πλατανιάς: Θύρα 4: 10€, Θύρες 2Α, 2Β, 3Α, 3Β: 20€.

Γιάννινα – Ατρόμητος: Θύρες 3,4,6 15€, Θύρες 9-10 10€, Παιδικά Θύρες 3-4-6 10€, Θύρες 9-10 5€.

Λεβαδειακός – Παναθηναϊκός: Θύρες 1, 3: 20€, 15€ για τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού

Λάρισα – Ηρακλής: Θύρες: 16,17 & 19, 20 35€, Θύρες 14,15 & 21, 22 25€, Θύρες 4,5,6,7,8 20€, Θύρες 3 & 10 15€, Θύρες 1,2,11,12,13 & 23 10€.

Πόσα χρήματα μπορεί να διαθέσει ένας φίλαθλος για να βλέπει μπάλα;
Αφήστε στην άκρη κάποιες μεμονωμένες οικογενειακές ή μαθητικές θύρες, και τις θύρες των VIP και πάμε να μιλήσουμε για το μεγαλύτερο μέρος των εισιτηρίων σε κάθε γήπεδο, που αφορούν άλλωστε την πλατιά μάζα των φιλάθλων.

Απορία 1η: 10€ και 15€ η χαμηλότερη τιμή εισιτηρίου στα περισσότερα γήπεδα; Πάτε καλά; Κυκλοφορείτε καθόλου στους δρόμους; Γνωρίζετε πόσο είναι το εισόδημα μιας μέσης ελληνικής οικογένειας; Που να βρει ένας γονιός να διαθέτει μίνιμουμ 60-70€ το μήνα (υπολογίστε στο συνολικό κόστος έξοδα μετακίνησης, πατατάκια και λοιπά… απαραίτητα έξοδα όταν πας να δεις μπάλα) για να πηγαίνει στο γήπεδο με το παιδί του; Προσέξτε, όχι για να βλέπει μπάλα, αλλά για να πηγαίνει στο γήπεδο. Γιατί πλέον με τα τηλεοπτικά πακέτα που προσφέρουν οι δύο συνδρομητικές πλατφόρμες μπορεί ένας φίλαθλος να παρακολουθεί καθημερινά κορυφαίες αθλητικές διοργανώσεις απ’ όλο τον πλανήτη με 50€ το μήνα!

Απορία 2η: Γιατί σε όλα τα γήπεδα οι χαμηλότερες τιμές προσφέρονται στους οργανωμένους οπαδούς των ομάδων; (όσους τέλος πάντων πληρώνουν εισιτήριο, γιατί πολλοί μπαίνουν τσάμπα)… Προσέξτε δεν υποτιμώ τη σημασία ενός υγιούς οργανωμένου οπαδού. Το αντίθετο. Αυτός αποτελεί την καρδιά κάθε συλλόγου. Γιατί, όμως, ένας μη οργανωμένος φίλαθλος δεν μπορεί να απολαμβάνει με αντίστοιχη χαμηλή τιμή εισιτηρίου ένα ποδοσφαιρικό παιχνίδι;

Απορία 3η: Ειλικρινά, εκεί στην Περιφέρεια, θεωρείτε ότι γήπεδα όπως αυτό της Λιβαδειάς ή της Κέρκυρας προσφέρουν στο φίλαθλο – πελάτη ανέσεις που δικαιολογούν εισιτήρια αξίας 20€;


Δεν ξέρω αν φανώ σε κάποιους υπερβολικός, αλλά η μέση τιμή εισιτηρίου στα ελληνικά γήπεδα δεν μπορεί να ξεπερνάει τα 5-6€! Αυτή είναι η τιμή που αντέχει η τσέπη της μέσης ελληνικής οικογένειας!

Καταλαβαίνω ότι κάθε ΠΑΕ ακολουθεί τη δική της πολιτική στην προσπάθειά της να πείσει όσο το δυνατόν περισσότερους φιλάθλους να αγοράσουν εισιτήρια διαρκείας, ωστόσο η μέση τιμή ενός εισιτηρίου στο πρωτάθλημα της Superleague, δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερη.

Οι ιθύνοντες της διοργανώτριας αρχής και των ΠΑΕ οφείλουν να καθίσουν μαζί στο ίδιο τραπέζι και να ασχοληθούν σοβαρά με τη μεγάλη μάζα των πελατών τους: Όχι τους «στρατούς» που δημιουργούν για να εξυπηρετούν προσωπικά τους οφέλη, αλλά τους υγιείς φιλάθλους. Τους οικογενειάρχες, τους ανθρώπους του μόχθου, τους φιλάθλους που δεν γουστάρουν να κάθονται σε ένα πέταλο που ο διπλανός τους θα βρίσκεται σε κατάσταση… αποσύνθεσης, τα νέα παιδιά (οργανωμένους οπαδούς ή μη) που διψούν να βρίσκονται στο πλευρό της αγαπημένης τους ομάδας, χωρίς να γίνουν μέλη «στρατών».

Ασχοληθείτε, επιτέλους, με την πλειοψηφία των «πελατών» σας: Τους υγιείς φιλάθλους!
Νομίζω, μάλιστα, ότι εδώ ακριβώς εστιάζεται ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα του ελληνικού ποδοσφαίρου: Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, οι παράγοντες των ΠΑΕ ασχολούνται με οτιδήποτε άλλο πλην της πλειοψηφίας των πελατών που απευθύνονται: Τους υγιείς φιλάθλους και οπαδούς τους!

Ενδιαφέρονται για τα τηλεοπτικά τους έσοδα, τα έσοδα από το Στοίχημα, τη μεγαλύτερη διείσδυσή τους στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, την πλύση εγκεφάλου μη υγιών οπαδών, και ελάχιστοι ασχολούνται σοβαρά με τον απλό φίλαθλο.

Κάλλιο αργά, παρά ποτέ όμως. Ας ξεκινήσουν να ασχολούνται έστω και τώρα μαζί του. Κι ας βρουν τρόπους να τον πείσουν ή να τον βοηθήσουν να γυρίσει στο γήπεδο. Και η πρώτη βοήθεια είναι να υπάρξει σημαντική μείωση στις τιμές των εισιτηρίων των αγώνων της Superleague. Αν τους ενδιαφέρει φυσικά το προϊόν και οι πελάτες στους οποίους υποτίθεται πρέπει να απευθύνεται…

Οι τιμές εισιτηρίων !!!

Οι τιμές εισιτηρίων στα κορυφαία πρωταθλήματα

Με αφορμή τις αντιδράσεις που προκάλεσαν τα αξίας 74 ευρώ εισιτήρια των φίλων της Μάντσεστερ Σίτι για την εκτός έδρας αναμέτρηση με την Άρσεναλ, η αγγλική ιστοσελίδα "Guardian" προχώρησε σε μία έρευνα τιμών στα 4 μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης.
Η αγγλική Premier League, το πρωτάθλημα που αποφέρει τα περισσότερα χρήματα σε συλλόγους, ποδοσφαιριστές και παράγοντες, που προσελκύει τις μεγαλύτερες χορηγίες και διέπεται από πλουσιοπάροχα τηλεοπτικά συμβόλαια, είναι και αυτό στο οποίο απαιτείται το πιο γερό πορτοφόλι από τον φίλαθλο.
Το πιο φθηνό εισιτήριο, κατά μέσο όρο στις 20 φετινές ομάδες της κατηγορίας, κοστίζει 33,76 ευρώ, ενώ το αντίστοιχο στην Primera Division κυμαίνεται στα 29,45 ευρώ, στη Serie A στα 16,88 ευρώ και στη Bundesliga στα 12,32 ευρώ.
Στα εισιτήρια διαρκείας, οι διαφορές είναι ακόμα πιο εμφανείς, αφού το κόστος του φθηνότερου εισιτηρίου στην Αγγλία έχει τη διπλάσια και τριπλάσια αξία από αυτά των ανταγωνιστικών πρωταθλημάτων. Συγκεκριμένα, ένας Άγγλος φίλαθλος χρειάζεται 558,48 ευρώ για να παρακολουθεί όλη τη σεζόν την ομάδα του, ένας Ισπανός χρειάζεται 277,81 ευρώ, ένας Ιταλός θα πληρώσει 247,3 ευρώ και ένας Γερμανός, για ακόμα μία φορά, θα είναι ευνοημένος, αφού θα καταβάλει μόλις 196,78 ευρώ κατά μέσο όρο.
Η σύγκριση στα πιο ακριβά εισιτήρια δεν είναι εφικτή σε απόλυτο βαθμό, διότι οι σύλλογοι σε Ισπανία και Ιταλία περιλαμβάνουν τις τιμές των VIP και των ειδικών εισιτηρίων στη γενικότερη τιμολογιακή πολιτική τους, κάτι που δεν συμβαίνει σε Αγγλία και Γερμανία, με συνέπεια ο μέσος όρος των πιο ακριβών εισιτηρίων διαρκείας να παρουσιάζεται πιο χαμηλός. 
Οι συγκρίσεις των συλλόγων
Ο "Guardian" προχώρησε και σε έρευνα για τις τιμές εισιτηρίων κάθε συλλόγου που συμμετέχει στις πρώτες κατηγορίες των 4 πρωταθλημάτων. Τα συμπεράσματα είναι διαφορετικά για κάθε χώρα και για κάθε σύλλογο ξεχωριστά και αφορά τις ιδιαιτερότητες που παρουσιάζονται σε κάθε περίπτωση.
Για παράδειγμα, σε Γερμανία και Ισπανία, προτεραιότητα δίδεται στα μέλη των συλλόγων, τα οποία πολλές φορές απολαμβάνουν τις φθηνότερες τιμές, σε σχέση με άλλους φιλάθλους που δεν έχουν κάποια σχέση με τις ομάδες.
Σημαντικό ρόλο παίζει το στάδιο κάθε συλλόγου, οι υπηρεσίες που προσφέρονται, η χωρητικότητα, το έτος και κόστος κατασκευής του κλπ. Στην Αγγλία, όπου τα περισσότερα γήπεδα καλύπτουν όλες τις ανάγκες ενός φιλάθλου, το κόστος του φθηνότερου εισιτηρίου είναι μεγαλύτερο από αυτό των φθηνότερων εισιτηρίων της Serie A, με τα παλιά γήπεδα ή με ομάδες όπως η Κάλιαρι, η οποία στην αρχή της φετινής σεζόν δήλωσε έδρα... 773,7 χιλιόμετρα μακριά από τη σικελική πόλη, στο "Ένιο Ταρντίνι" της Πάρμα, λόγω διαφωνιών με το δήμο για την ασφάλεια του ανακαινισμένου "Ις Αρένας".
Μία άλλη ιδιαιτερότητα που εντοπίζεται στην Ισπανία, αφορά την "Ημέρα του Συλλόγου", η οποία αφορά 2 εντός έδρας αγώνες κάθε σεζόν και κατά την οποία οι ομάδες μπορούν να κοστολογήσουν όσο επιθυμούν τα εισιτήρια, ακόμα και τα φθηνότερα. Όπως γίνεται κατανοητό, όταν αντιμετωπίζουν την Μπαρτσελόνα ή τη Ρεάλ Μαδρίτης (ή κάποιον τοπικό αντίπαλο), οι τιμές εκτοξεύονται στα ύψη, πολλές φορές με αντίθετα αποτελέσματα, αφού πολλές θέσεις μένουν άδειες.
Η Bundesliga, πάντως, παραμένει το φθηνότερο πρωτάθλημα για να παρακολουθήσει κανείς, με τα εισιτήρια να αρχίζουν από τα 7,1 ευρώ (Βέρντερ Βρέμης), ενώ αυτά της νέας ομάδας του Πεπ Γκουαρδιόλα, της Μπάγερν Μονάχου, αρχίζουν από τα 14,2 ευρώ. Οι Βαυαροί, μάλιστα, έχουν με διαφορά (μαζί με το Ανόβερο) το φθηνότερο διαρκείας στη Γερμανία, με τις τιμές να αρχίζουν από τα 80 ευρώ.  
Οι συγκριτικοί πίνακες
Η ιστοσελίδα της έγκυρης αγγλικής εφημερίδας παρουσιάζει και συγκριτικούς πίνακες για κάθε ένα σύλλογο των 4 κατηγοριών για τις οποίες πραγματοποιήθηκε έρευνα τιμών.
Αναζητήθηκαν τιμές για 4 τομείς και η κατάταξη έγινε με βάση τη βαθμολογική κατάσταση της κατηγορίας τη στιγμή της δημοσίευσης (18/01).
Στους παρακάτω πίνακες παρουσιάζονται τα κόστη σε λίρες. Για εύκολο υπολογισμό, η ισοτιμία ευρώ και λίρας ανέρχεται σε 1,19 ευρώ ανά λίρα, ήτοι σε κάθε τιμή, μπορείτε να προσθέσετε το 1/5 της, ώστε να υπολογίσετε την τιμή σε ευρώ.
Επεξήγηση
Α. Ακριβότερα εισιτήρια διαρκείας, Β. Φθηνότερα εισιτήρια διαρκείας, Γ. Ακριβότερα εισιτήρια αγώνα, Δ. Φθηνότερα εισιτήρια αγώνα

1. Σύγκριση πρωταθλημάτων (σε £)

 

2. Premier League (σε £)

 

3. Primera Division (σε £)

 

4. Serie A (σε £)

 

5. Bundesliga (σε £)

 

ΣΥΜΦΩΝΩ !!! Παύλο Μόκκα !!!

aggelos
Ο Άγγελος Αναστασιάδης έχει δώσει... ανεπιστρεπτί τα διαπιστευτήριά του στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι επιτυχημένος, γιατί πέραν των στατιστικών, ενδογηπεδικά, δημιούργησε όλα αυτά τα χρόνια της προπονητικής του πορείας φανατικούς φίλους και εχθρούς, πράγμα που σε κάνει, αν μη τι άλλο, επιτυχημένο στη δουλειά σου. Στην, ευχής έργον και πίστης αντικείμενον, περίπτωση της σωτηρίας της ΑΕΛ στην κατηγορία στο τέλος αυτού του «μαραθωνίου», a priori προεξοφλώ πως ο σχεδόν αποκλειστικά υπεύθυνος θα είναι εκείνος. Το λέω γιατί τον είδα να δουλεύει, τον γνώρισα σαν τεχνικό και σαν άνθρωπο του ποδοσφαίρου. Όμως αυτή μου η πίστη, η αυθυποβολή έστω, δε μου στερεί το δικαίωμα να αναρωτηθώ μερικά πράγματα.
Του Παύλου Μόκκα
(Rockngoal Page - Rockngoal Profile - Facebook Profile)
Η απουσία του κλασσικού επιθετικού περιοχής από την ομάδα της ΑΕΛ, είναι εξόφθαλμη. Μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Εκτός αυτού, στον πάγκο ή στις κερκίδες, υπάρχουν λύσεις, όμως από τα μέχρι τώρα δείγματα γραφής, φαίνεται πως δεν υπάρχει η διάθεση να αξιοποιηθούν ή να δοκιμαστούν, στην ελαχίστη των περιπτώσεων. Το ίδιο και με τα «δεκάρια», το ίδιο και με τα αμυντικά χαφ. Η συνταγή που έχει επιλέξει ο Άγγελος Αναστασιάδης δείχνει να έχει αμετάβλητες σταθερές και αγνώστους Χ. Η εξίσωση δεν μπορεί να είναι πάντα εύκολη ή κατανοητή. Η λέξη «εμμονή» έχει σίγουρα αρνητικό χρωματισμό, και ίσως εδώ η χρήση της να είναι αθέμιτη, όμως αδυνατώ να βρω συνώνυμη ή πλησία του νοήματος, που με αναγκάζει να διερωτηθώ, επιβεβαιώνοντας απόλυτα την καλή μου πρόθεση. Σίγουρα ένας προπονητής γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τις ιδιάζουσες και συγκεκριμένες περιστάσεις που δεν του «επιτρέπουν» να συμβαδίσει με τη λογική του θεατή και του φιλάθλου, όμως υπάρχουν εύλογα ερωτήματα που προκύπτουν. Γιατί στην τελική δεκαοκτάδα του αγώνα με την ΑΕΚ δεν υπήρχε δεύτερο σέντερ φορ, με μόνο επιθετικογενή παίκτη τον Ντέλετιτς; Γιατί εφόσον στον πάγκο υπήρχε και ο Ποτουρίδης, «χαραμίστηκε» άλλη μια πιθανή αλλαγή, αυτή του Σουλιώτη; Από πότε άλλαξε τόσο πολύ το ποδόσφαιρο που η θέση του κεντρικού επιθετικού χρησιμεύει μόνο ώστε να αποσπά την προσοχή των αμυνόμενων με υψηλή τεχνική και κινήσεις εκτός περιοχής, κάτι που κάνει εξαιρετικά ο Ναζλίδης; Άραγε ο Μαρουκάκης δεν πρόκειται να πατήσει στο χορτάρι του ARENA ποτέ ξανά, μέχρι να λυθεί το συμβόλαιό του; Τόσο «ξένος» στον τρόπο παιχνιδιού του προπονητή του είναι ο Ουρτάδο, ακόμα κι αν στο παιχνίδι με την ΑΕΚ έδειξε πόσο πολύ λείπει ένα «δεκάρι» στην ομάδα;
Δε διεκδικώ απαντήσεις, ακόμα κι αν ξέρω πως υπάρχουν. Ούτε επιθυμώ μέρισμα δικαίου. Υπερτονίζω για άλλη μια φορά πως τα παραπάνω αποτελούν ερωτήματα απορηματικής φύσης. Πιστεύω πως οι πιθανές απαντήσεις μπορούν μόνο να έχουν τον χαρακτήρα της περίστασης (όπως π.χ. ήταν τραυματίας ο Βαρέλα ή ο Καπός), όμως τολμώ να κάνω μια συνειδητή γενίκευση, στις πρώτες κιόλας πέντε αγωνιστικές, γιατί γνωρίζω πως αυτή η πορεία του Άγγελου Αναστασιάδη στους πάγκους «χτίστηκε» με «ιδιοτροπίες», με το ίδιον του τρόπου, δηλαδή. Ο Άγγελος Αναστασιάδης πέτυχε γιατί έχει το δικό του, μοναδικό τρόπο, όπως όλοι άλλωστε, όμως αυτές οι ανέκφραστες απορίες, ως προϊόν μιας εξωτερικής παρατήρησης, νομίζω πως έπρεπε να κατατεθούν, ειδικά τώρα, τώρα που είναι νωρίς.
Ο αγώνας με την ΑΕΚ δε χάθηκε λόγω εμμονών. Χάθηκε λόγω λαθών. Της πρώτης και σίγουρης «μαγιάς», πάνω στην οποία υπάρχει και θα υπάρχει το ποδόσφαιρο ως άθλημα. Του πρώτου συστατικού. Τα λάθη ορίζουν την επιτυχία του αντιπάλου, ειδικά σε ένα επάγγελμα με τόσο γρήγορη και ζωντανή, κυλιόμενη ροή. Η συνέχεια αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον, αρχής γενομένης από το παιχνίδι στα Γιάννενα. Τόσο κρίσιμο, όσο και όλα τα υπόλοιπα. Η μελλοντική διαχείριση του ρόστερ, ο Ιανουάριος που πλησιάζει (ξέρω, είναι νωρίς, αλλά είναι ό,τι πιο κοντινό έχω), ο επαναπροσδιορισμός της ΑΕΛ ως ομάδα που προβιβάστηκε φέτος μετά από πέντε χρόνια, όμως το μέταλλό της και η φανέλα της λειτουργούν σαν πόλος αντίθεσης και δυσχείριστου συνδυασμού, του «τώρα» με το «πάντα», είναι από τις λίγες, αλλά καλές θεματικές, που θα πέσουν στο «τραπέζι» το προσεχές διάστημα, αφού από ό,τι φαίνεται το εξωγηπεδικό και παράλληλα εσωστρεφικό κλίμα άρχισε να ξεθωριάζει (να φύγει και να μην ξαναγυρίσει).

Στατιστικά παικτών της Α΄ Εθνικής (1959- )